مبانی نظری ایده ها و عملکرد وزاری دولت تدبیر و امید، سال ها قبل توسط یکی از مشاورین آقای روحانی در کتاب «ایران و جهانی شدن، چالشها و راه حلها» تئوری ریزه شده و بر این کتاب، آقای روحانی- رئیس جمهور کشورمان- پیشگفتاری نوشته است.
وزیر صنعت با بیان "در اقتصاد نیز نیازمند واردات مدیران اقتصادی خارجی هستیم" گفت: همانطور که در بخشهای ورزشی مربی خارجی به کشور میآوریم در بخش صادرات نیز برای توسعه بازارهای صادراتی نیازمند ورود مدیران اقتصادی خارجی هستیم .
این ایده اگر چه در ظاهر بسیار ساده و زیبا به نظر می رسد اما آشنایی با مبانی نظری این ایده ها، پرده از حقیقتی تلخ بر می دارد. و آن همان «گفتمان وابستگی» است که توسط مشاور آقای روحانی تئوری ریزه شده و بوسیله ی وزارت خانه های متبوع عملیاتی می شود.
آقای سریع القلم در این کتاب مسیر توسعه ایران را با انگاره ی وابستگی تئوری ریزه می نماید. این تئوری تنها راه توسعه ی ایران را در دنبال روی از نظام سرمایه داری و دست کشیدن از برخی ارزشها و اصول قانون اساسی می داند؛ چرا که برخی از بندهای قانون اساسی را در تعارض با توسعه ی غربی می داند.
انقلاب اسلامی که هویت خود را در رویارویی با نظام استکباری (سرمایه داری) کسب کرد، در این تئوری باید دست از اصول و ارزش های خود بردارد و دست به دامان همان نظام استکباری می شود که هویت خود را در ضدیت با آن بدست آورده است.
از نظر سریع القلم، نباید به دنیای بینالمللی و نظام سرمایهداری بدبین بود، بلکه برای رشد و توسعه ایران باید به آنها «اعتماد» کرد، و هر کشوری که زودتر به آنها اعتماد کرد – مانند ژاپن- زودتر به پیشرفت و توسعه دست یافت(ص26)
عقلانیت و نیز ضرورت رشد و توسعه کشور، مسألهای است که پیوستن به نظام سرمایهداری و کاپیتالیستی جهانی شدن را اجتنابناپذیر کرده است(ص30)
از نظر سریع القلم، همکاری با بخش خصوصی مستلزم همکاری با شرکتهای داخلی و به ویژه شرکتهای خارجی از کشورهای صنعتی و توسعه یافته است، به طوری که میتوان گفت رشد و توسعه ایران صرفا با همکاری با آمریکا، آلمان، فرانسه و ... امکانپذیر است.(ص106) و همچنین حل مشکل اقتصادی و دست یابی به پیشرفت و توسعه در روند جهانی شدن، مشروط به واسپاری اقتصاد به بخش خصوصی است(ص103-104)
حالا رونمایی از قراردادهای نفتی جدید ایران که با حضور شرکت های خارجی و شرکت های خصوصی و حذف شرکت ملی نفت تعریف شده است دقیقاً در راستای عملیاتی کردن همین تز تلقی می شود:
با برگزاری کنفرانسی در تهران، از مدل جدید قراردادهای نفتی ایران موسوم به IPC رونمایی شد. مطابق با این مدل قراردادی، یکی از شروط حضور شرکتهای خارجی در میادین نفتی و گازی ایران، مشارکت یک شرکت ایرانی در فعالیتهای اکتشاف و توسعه میدان در کنار این شرکتها است. براساس مدل IPC ، شرکت ملی نفت ایران اجازه حضور در این مشارکت را ندارد و فقط شرکتهای خصوصی مجوز حضور در این کنسرسیوم را دارند. در این مدل قراردادی، شرکت ملی نفت ایران به عنوان کارفرما تلقی شده است و نقشی به عنوان اپراتور در پروژهها ندارد.
در دیدگاه سریع القلم، لازمه ی این همکاری با آمریکا، آلمان و ... این است که آنها در ایران حضور داشته باشند (ص106) و به تعبیر آقای نعمت زاده در اقتصاد نیز نیازمند واردات مدیران اقتصادی خارجی هستیم.
آقای سریع القلم در کتاب «ایران و جهانی شدن، چالش ها و راه حل ها» دیدگاههای خود در ارتباط با جهانی شدن و چالش های آن و راه حل جامعه ی ایرانی برای عبور از این چالش ها ارائه می کند.
حسن روحانی رئیس جمهور نیز پیشگفتاری بر این کتاب نوشته اند. از آنجا که مشاوران نقش مهمی در جهت دهی و تصمیم سازی و اراده راهکار به مسئولین دارند به بازخوانی برخی از بندهای این کتاب می پردازیم:
- یکی از قواعد جهانی شدن آن است که هر کشوری که از اقتصاد برتر برخوردار است، حق طبیعی اوست که برای جهان قاعدهسازی کند(ص24)
- سیاست و فرهنگ را باید با آن قواعدی که کشورهای برتر اقتصادی جهان مانند آمریکا پدید آوردهاند، سازگار کنیم.(ص25-26)
- نکته دیگر مهم آن است که نباید به دنیای بینالمللی و نظام سرمایهداری بدبین بود، بلکه برای رشد و توسعه ایران باید به آنها «اعتماد» کرد، و هر کشوری که زودتر به آنها اعتماد کرد – مانند ژاپن- زودتر به پیشرفت و توسعه دست یافت. (ص26)
- در فرآیند پیشرفت، کشوری از رشد بیشتری برخوردار میشود که نظارت و حاکمیت سیاسی غرب به ویژه قدرت برتر آن یعنی آمریکا را پذیرفته باشد. (ص45)
-همکاری با بخش خصوصی مستلزم همکاری با شرکتهای داخلی و به ویژه شرکتهای خارجی از کشورهای صنعتی و توسعه یافته است، به طوری که میتوان گفت رشد و توسعه ایران صرفا با همکاری با آمریکا، آلمان، فرانسه و ... امکانپذیر است.(ص106)
-لازمه این همکاری با آمریکا، آلمان و ... این است که آنها در ایران حضور داشته باشند.(ص105)
-علاوه بر حضور غربیها در کشور ایران، آنها - به ویژه آمریکا – باید در قانونگذاری ما نیز دخالت داشته باشند.(ص105)
- کشورهایی مانند آمریکا باید در اولویتگذاری سیاسی ایران نیز دخالت کنند. (ص105)
-از قانون اساسی باید دست بکشیم، چون برخی از اصول آن با حضور خارجیها و در نتیجه با پیشرفت کشور در تعارض است(ص126)
-همچنین برای پیشرفتکردن باید از اصول انقلاب دست بکشیم. (ص105-106)
-افرادی که میتوانند مدیریت کشور را بدست گرفته و کشور را به رشد و پیشرفت برسانند، افرادی هستند که صاحب سرمایه، تحصیلکرده، صاحب کارخانه، از طبقه اشراف، کسانی که مدتی در خارج زندگی میکردند، بین المللگرا، آشنای به زبان خارجی و ... باشند نه از قشر بومی و ضعیف جامعه.(ص128)
منبع: مقاله دکتر سید محمود نبویان با عنوان «مشاور رئیس جمهور را بهتر بشناسیم»